Ιδού η ηθική μας!

Τι χαρακτηρίζει έναν αριστοκράτη;
Να αναζητεί τις καταστάσεις που επιβάλλουν μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Να εγκαταλείπει την ευτυχία στις μάζες, αυτήν την ευτυχία που είναι ψυχική ηρεμία, αρετή, άνεση, αγγλοσαξονικός μερκαντιλισμός.
Να αναζητεί ενστικτωδώς τις βαρύτερες ευθύνες.
Να ξέρει να κάνει παντού εχθρούς. Στην ανάγκη να κάνει και τον εαυτό του εχθρό.

Να τοποθετεί το καθήκον του πριν από τα πάθη του, τα πάθη του πριν από τα συμφέροντά του. Το καθήκον ως προορισμός.
Να ανταποδίδει το καλό στο καλό, την δικαιοσύνη στο κακό.
Να μη συγχωρεί ποτέ, να ξεχνά πολλά.
Να μη μισεί ποτέ, να περιφρονεί συχνά.

Να λατρεύει τους προγόνους, την γραμμή του αίματος, τους νεκρούς ήρωες, όσους δέχθηκαν το σκληρό φως του Θεού μας, του Ανίκητου Ηλίου.
Να πράττει εναντίον των συμφερόντων του, ακριβώς το αντίθετο της φιλελεύθερης θεωρίας.
Να αναζητεί διαρκώς αυτό που μπορεί να δώσει στην ζωή, σε αντίθεση με τον φιλελεύθερο αστό που αναζητεί αυτό που μπορεί να πάρει από την ζωή.

Ισλάμ, ο κυριότερος εχθρός

ΕΥΡΩΠΗ ΞΥΠΝΑ!

Ο κυριότερος εχθρός της πολιτισμένης Δύσης αυτήν τη στιγμή, στην οποία φιλοδοξεί να περιλαμβάνεται και η Ελλάς, είναι το Ισλάμ.
Σε αυτόν τον πόλεμο ενάντια στο Ισλάμ όσοι πλήττουν τους τρομοκράτες λειτουργούν δυνητικά υπέρ των συμφερόντων της Δύσης.
Στο Αφγανιστάν ο στρατός της Δύσης (μεταξύ των μονάδων του και Έλληνες στρατιώτες) τιμωρούν τους ναρκοέμπορους τρομοκράτες. Το μέτωπο είναι ευρύ, από την Τσετσενία, όπου οι τουρκογενείς μάχονται την παρουσία των Ινδοευρωπαίων στον αρχέγονο Καύκασο, έως την Κίνα, όπου οι Ουιγούροι μάχονται την Αυτοκρατορία του Ουρανού και την Ινδονησία, όπου οι μουσουλμάνοι επειδώκουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους ένα από τα πολυπληθέστερα κράτη του κόσμου. Συνυπολογίστε την μελλοντική πληθυσμιακή άνοδο νέων ισλαμικών εθνών (Νιγηρία, Αίγυπτος) και θα δείτε τη μεγάλη εικόνα.

Πολιτισμός σημαίνει Δύση και μόνον Δύση, είναι αποκλειστικό δημιούργημα της Δύσης. Ο ισλαμικός βαρβαρισμός πρέπει να εξαλειφθεί και σε αυτόν τον πόλεμο όσοι πολεμούν το Ισλάμ είναι σύμμαχοι, προσωρινοί ή μόνιμοι.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΣΕΤΣΕΝΩΝ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΥΙΓΟΥΡΩΝ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Ο Πολιτισμός θα νικήσει.

Sestina: Altaforte (Ezra Pound)

ΣΕΣΤΙΝΑ: ΑΛΤΑΦΟΡΤΕ

LOQUITUR: En Bertrans de Born.
Ο Δάντης Αλιγκέρι έβαλε αυτόν τον άνθρωπο στην κόλαση επειδή ήταν υποκινητής διαμάχης.
Eceovi!
Κρίνετε!
Τον ξέθαψα πάλι;
Η σκηνή είναι στο κάστρο του, το Αλταφόρτε.
Ο «Πάπιολς» είναι ο ραψωδός.
«Ο Λιόπαρδος,» το έμβλημα του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου.

Ι
Να πάρει ο διάβολος! όλος τούτος ο Νότος μας βρωμά ειρήνη.
Έι βρωμόσκυλο του κερατά, Πάπιολς, εμπρός μωρέ! Μουσική!
Δεν έχω ζωή παρεκτός κι αν τα σπαθιά συγκρούονται.
Μα αα! όταν βλέπω τα λάβαρα χρυσά, πορφυρά, να πολεμούν,
και το μεγάλο πεδίο της μάχης αποκάτω τους να γίνεται κόκκινο,
τότε η καρδιά μου ουρλιάζει τρελαμένη από χαρά.

ΙΙ
Στην κάψα του καλοκαιριού έχω μεγάλη χαρά
όταν οι θύελλες σαρώνουν της γης τη βρωμερή ειρήνη,
κι οι αστραπές από τον μαύρο ουρανό πέφτουν λουσμένες στο κόκκινο,
κι οι κεραυνοί την άγριά τους μού βρυχώνται μουσική
κι οι αγέρηδες σκληρίζουν μες στα σύννεφα τρέλα και πολεμούν
και μες στους σπαραγμένους ουρανούς τα σπαθιά του Θεού συγκρούονται.

ΙΙΙ
Άδη κάνε γρήγορα να ξανακούσουμε τα σπαθιά να συγκρούονται!
και τ’ άλογα στη μάχη δυνατά να χρεμετίζουν από χαρά,
ακιδωτά σπαθιά μ’ ακιδωτά σπαθιά να πολεμούν!
Καλύτερα μιας ώρας μάχη παρά ένα χρόνο ειρήνη
με παχιά τραπεζώματα, προαγωγούς, κρασί και λεπτή μουσική!
Μπα! δεν υπάρχει κρασί σαν το αίμα κόκκινο!

IV
Και παθιάζομαι να βλέπω τον ήλιο να προβάλει σαν αίμα κόκκινο.
Και βλέπω τ’ ακόντιά του μες στο σκοτάδι να συγκρούονται
κι όλη μου την καρδιά τηνε γεμίζει με χαρά
και διάπλατα μού ανοίγει το στόμα με γοργή μουσική
όταν τον βλέπω τόσο να περιφρονεί και ν’ αψηφά την ειρήνη,
οι δυνάμεις του μ’ όλο το σκοτάδι να πολεμούν.

V
Οι άνθρωποι που φοβούνται τον πόλεμο και κάθονται, και πολεμούν
τα λόγια μου για μάχη, δεν έχουν αίμα κόκκινο,
μα τους πρέπει μόνο να σαπίζουν σε γυναίκεια ειρήνη
μακριά από κει που κερδίζεται η αξία και τα σπαθιά συγκρούονται,
για τον θάνατο τέτοιων βρωμοθήλυκων έχω χαρά·
ναι, γιομίζω όλον τον αγέρα με τη δική μου μουσική.

VI
Πάπιολς, Πάπιολς, μουσική!
Δεν υπάρχει τραγούδι σαν των σπαθιών με τα σπαθιά σαν πολεμούν,
καμιά κραυγή σαν της μάχης τη χαρά
όταν οι αγκώνες μας και τα σπαθιά μας στάζουν αίμα κόκκινο
και τα εμβλήματά μας με του «Λιόπαρδου» την ορμή συγκρούονται.
Άμποτε ο Θεός να καταδικάσει για πάντα όσους φωνάζουν «Ειρήνη!»

VII
Κι η μουσική των σπαθιών να τους μουσκέψει με αίμα κόκκινο!
Άδη κάνε γρήγορα να ξανακούσουμε τα σπαθιά να συγκρούονται!
Άδη σβήσε για πάντα τη σκέψη «Ειρήνη»!

Voelkerschlachtdenkmal

Αντίχριστος (Lars von Trier)

Οι έντονες αντιδράσεις από κοινό και κριτικούς, στις ταινίες του Λαρς φον Τρίερ, δεν είναι κάτι άγνωστο στον Δανό σκηνοθέτη. Τις είχε αντιμετωπίσει και με τους Ηλίθιους το 1998, καθώς η ταινία ήταν κάτι εντελώς ασυνήθιστο, σύμφωνα με τα στάνταρ του μέσου όρου της κινηματογραφικής παραγωγής.

Παρ’ όλα αυτά, οι αντιδράσεις που σημειώθηκαν στις Κάνες για την νέα του ταινία «Αντίχριστος» με πρωταγωνιστές τον Ντάνιελ Ντεφόε και την Σαρλότ Γκενσμπούρ, ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό βέβαια για την πορεία της ίδιας της ταινίας – μάλλον το αντίθετο.

Με γιουχάρισμα, εκφράσεις αποδοκιμασίας και γέλια λοιπόν έγινε δεκτή από το κοινό του Debussy Cinema –κοινό που αποτελείται κατά κύριο λόγο από κριτικούς και δημοσιογράφους – η ταινία του φον Τρίερ η οποία περιγράφει την πορεία μίας γυναίκας που έχει χάσει το παιδί της από την κατάθλιψη στην παράνοια. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές αναφορές, η ταινία περιλαμβάνει ωμές σκηνές τρόμου, σκηνές ακρωτηριασμού και αυτοακρωτηριασμού κ.α.

Το γενικό συναίσθημα από τους θεατές της ταινίας ήταν αυτό του σοκ. Οι περισσότεροι έκριναν ότι η ταινία ξεπέρασε τα όρια. Μία μικρή μερίδα κριτικών ωστόσο επαίνεσαν τον σκηνοθέτη – ο οποίος αφιέρωσε τον «Αντίχριστο» στον μεγάλο Ρώσο σκηνοθέτη Αντρέι Ταρκόφσκι - για το θάρρος και την επινοητικότητά του.

Οι αντιδράσεις συνόδευσαν τον φον Τρίερ και κατά τη συνέντευξη τύπου της Δευτέρας, ωστόσο εκείνος υπερασπίστηκε το έργο του. «Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να δικαιολογηθώ» δήλωσε ο σκηνοθέτης σε οργισμένο δημοσιογράφο που τον ρώτησε γιατί γύρισε μία τέτοια ταινία. «Δημιουργώ ταινίες και αυτή την απόλαυσα πραγματικά. Δεν την έφτιαξα για εσάς ή για κάποιο κοινό, οπότε δεν νομίζω ότι οφείλω σε κάποιον εξηγήσεις».

«Πρόκειται για ένα όνειρο που έγινε ταινία – ένα σκοτεινό όνειρο για το σεξ και την ενοχή» δήλωσε στη συνέχεια.

Την ταινία υπερασπίστηκαν και οι ηθοποιοί. Ο Dafoe όταν ρωτήθηκε αν έφερε αντιρρήσεις κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για τις ωμές σκηνές απάντησε λακωνικά: «Όχι». Η Charlotte Gainsbourg από την πλευρά της δήλωσε ότι η εμπειρία της από την ταινία ήταν «έντονη και ιδιαίτερη».

ΠΙΣΩ ΗΘΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΜΠΡΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΟΙ